Doorgaan naar hoofdcontent

Stentorclub

Mijn schip, MY the Striker, is een ontwerp van Vripack oprichter Dick Boon.

Hij was een van de eersten die digitaal ontwierp en de productie ondersteunde. Voor de insiders: CAD/CAM.

Voor opdrachtgever Arie Taselaar, mede-eigenaar en directeur van Lankhorst Taselaar, ontwierp Dick Boon de Vripack Coastal Canal, een kotter. Eisen waren: robuust, ruim, comfortabel, veilig, zeewaardig, en de hoogte moest kunnen worden teruggebracht tot 3,50 meter. Dat lukte, de bouw startte in 1991 in Lemmer (casco), afbouw (Woudsend) en aftimmeren (Sneek) en in 1992 voer Arie er mee naar Marseille (en terug). Er weren nog twee schepen van dit type gebouwd, met kleine aanpassingen.

Helaas was Arie ongeneeslijk ziek, en na zijn overlijden kocht enige jaren later de heer Metselaar uit Heeg het schip, maar voer er nauwelijks mee. Tijdens een refit in 2000 bij Scheepswerf Balk, toen nog Elburg, nu Balk Shipyard Urk kocht ik het schip, nog voor de refit was gestart.

Na 18 jaar gevaren te hebben en nadat ik in 2003 lid was geworden van de KNMC, vroeg een mede-lid (de Commodore nog wel, of beter:zijn vrouw) of ik wilde helpen met het vinden van eigenaren van Stentor-schepen, waar zij ook mee voeren en varen. Nu heb ik geen Stentor, maar mijn schip stond model voor een groot aantal, in Oltenita, Roemenië gebouwde kotters en andere typen, naar het minimaal gewijzigde ontwerp van Dick Boon.

Dat leidde er toe dat zij, en later ook ik, op zoek gingen en veel schepen en hun eigenaren vonden. Zo ontstond de Stentorclub, waar ik secretaris en webmaster mag zijn. In najaar 2019 was er een 'natte' bijeenkomst met 10 schepen in Huizen, na een 'droge' bijeenkomst in maart 2019 bij de KNMC in Leerdam, die ik wegens omstandigheden niet kon bijwonen. Helaas kan de link alleen de portal tonen, leden zien de hele site.




Reacties

Populaire posts van deze blog

It's too hot to tango ( or to blog)

Het was niet steeds zo warm, zeg maar heet, zoals vandaag, in de afgelopen weken. Maar er waren voldoende redenen om even niet te bloggen. Varen samen met kleinzonen en later met een stel goede vaarvrienden op hun eigen schip, van Hasselt, via de IJssel, Waal, Maas, Bergsche Maas, Andelse Maas, Merwede, de Noord, Gouwe, Ringvaart om de Haarlemmermeer,  Nieuwe Meer, Kostverlorenvaart, IJ, Markermeer, IJsselmeer, Ketelmeer, Zwartemeer, Zwartewater en een ommetje via het Meppelerdiep naar Hasselt. Rondje van 650 kilometer, langs vele mooie plekken. Dat vraagt aandacht. Dat waren: Hattem, Doesburg, Eldorado, Grave, den Bosch, Niftrik, Eldorado, Den Bosch, Heusden, Dordrecht, IJsselmonde, Gouda, Alphen, Boskoop, Aalsmeer, Amsterdam, Lelystad, Meppel en Hasselt. Je komt ogen en oren te kort! Voor de niet- vaarders zeggen de vaarwateren niets, maar de plaatsnamen mogelijk wel. Maar een stad als den Bosch of Dordrecht per schip bezoeken is niet te vergelijken met een autotrip en een verbli...

Een blog schrijven..

Dat gaat heel eenvoudig Je meldt je aan op blogger.com met een Google account en je schrijft je stukje, eventueel verrijkt met foto(s) en links. Daarna deel je het adres van je blog (staat in de url-balk), in dit geval: https://paulstrikerblog.blogspot.com/ via email of app met je beoogde lezerskring.  Je kan instellen of men mag reageren, en welke datumstempel of locatie wordt meegegeven. Ook kan je een thema kiezen om het wat aan te kleden. Zo, vandaag vanwege het gebruik van maar éen hand en de hitte een korte blog. Succes !

Point of View

Dat valt niet mee, dagelijks een blog maken. Behalve dat tikken met 1 hand lastig en vermoeiend is, heb ik de energie ook nodig voor het uitvoeren van mijn werk, dat 98 % toetsenbordwerk is. En de afleiding die varen biedt helpt ook al niet, zeker bij mooi weer en lange avonden met licht, dat noodt tot lang buitenzitten met een glaasje, lekker bootjes en mensen kijken. Genoeg excuses, de ware reden is dat niet elke dag inspiratie voorhanden is voor een blog die voldoende interessant voor de kleine lezerskring geacht mag worden. Ik schrijf niet voor iedereen, gelukkig. Over dat varen gaat het vandaag, en vooral over de plaats van waaruit je kijkt naar de vaarweg en de omgeving. Dan bedoel ik vooral de hoogte, die bepaalt hoever je kunt kijken.  Ik heb gekozen voor de handicap van trapjes in de boot en de noodzaak bruggen te laten draaien, en zelfs voor het niet bereikbaar zijn van sommige bestemmingen. Frankrijk bijvoorbeeld, maar ook de Turfroute: te hoog voor de bruggen, in Frankr...